എന്റെ
ഇടങ്ങളെല്ലാം
നഷ്ടമായിരിക്കുന്നു.
ആദ്യം
വാത്സല്യത്തിന്റെ
സ്ഥരതില്പ്പോതിന്ജ്
എന്നെക്കാത്ത മടിത്തട്ട്.
പിന്നെ
കണ്നീര്ിന്റെ ഉറവ
മാത്രം വറ്റാത്ത
ഒരു കൂര.
ഒരിക്കലും പുഷ്പിക്കാത്ത,
കുയിലും കാക്കയും
മൊട്ടിട്ട
ആലിന്റെ തണല്.
നമ്മള്
രണ്ടാളും
കൈകോര്ത്തു നടന്ന
പുഴവക്ക്,
കാറ്റ്,കുളിര്.
ഒടുവില്
എന്റെ
ഓര്മകളും
വിഷാദങ്ങളും
എല്ലാമോളിപ്പിച്ച
നിന്റെ
മനസ്സും.
Friday, 25 September 2009
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment