കാറ്റ്

മെല്ലെ
ആരോടും
ഒന്നും പറയാതെ
എന്ടടുത്തെക്ക്
വന്നതാണ്.
നിന്റെ ശ്വസോച്ച്വാസങ്ങളില്‍
ആരെയോ മണക്കുന്നു.
രണ്ടു കണ്ണുകളിലും
മൂക്കിന്റെു തുമ്പത്തും
നീ നിശ്വസിക്കുന്നു.
കണ്ണു തുറന്നപ്പോള്‍
കൊടുങ്കാറ്റ്.
ഓര്മ്മകകളില്‍
വെള്ളപ്പൊക്കം.
എന്നെത്തഴുകിയ
മരങ്ങളൊക്കെയും
കടപുഴകിയിരിക്കുന്നു .
നിശ്ചലമായ നിലാവില്‍
പുഴയോഴുകുന്നു.
ഇല കൊഴിഞ്ഞ
ശിശിരങ്ങളുടെ
ഓര്മ്മ്കളിലേക്ക്
നീ പതിയെ
വീശിത്തുടങ്ങുന്നു .
ഇനിയൊരു
കൊടുങ്കാറ്റ്,
വെള്ളപ്പൊക്കം
താങ്ങാനാവാതെ
എന്റെ ഓര്മ്മ കള്‍
പുഴയോടൊപ്പം
മരങ്ങളോടൊപ്പം
എങ്ങോട്ടോ .....

ജീവിതം റിവേഴ്സ് ഗീയറില്‍

ഓര്‍മ്മപ്പെടുത്തലുകള്‍ 

വിദൂരമായ 

എന്തോ ഒന്നിനെ 

എന്നിലേക്കടുപ്പിക്കുന്നു

എത്ര കുടഞ്ഞിട്ടും

വിട്ടു പോകാതെ 

മനസ്സില്‍ കറയായി

ഒരോര്‍മ്മ 

ഭൂതകാലത്തിന്റെ 

നിറഭേദങ്ങളില്‍ 

വെള്ളി വെളിച്ചത്തിന്റെ 

ഒരിടക്കാലം 

കണ്ണടയ്ക്കുമ്പോള്‍ 

തെളിയുന്നതും 

തുറക്കുമ്പോള്‍ 

മങ്ങുന്നതുമായ 

ഒരു ശലഭജീവിതം 

ശലഭം നിദ്രയിലാണ്ടു

കൊക്കൂണിന്റെ നിറം 

പഴയതിലും 

കരുവാളിച്ചിരുന്നു 

പുഴുവിന് പഴയ 

ചുറുചുറുക്കില്ല 

മുട്ട ആരും കാണാതെ 

പാണലിലയുടെ 

അടിയില്‍ നിന്നും 

ചെങ്കല്ലിന്റെ കുഴിയിലെ 

ഒരിറ്റു വെള്ളത്തിലേക്ക് 

അടര്‍ന്നു വീണു