ഓര്മ്മപ്പെടുത്തലുകള്
വിദൂരമായ
എന്തോ ഒന്നിനെ
എന്നിലേക്കടുപ്പിക്കുന്നു
എത്ര കുടഞ്ഞിട്ടും
വിട്ടു പോകാതെ
മനസ്സില് കറയായി
ഒരോര്മ്മ
ഭൂതകാലത്തിന്റെ
നിറഭേദങ്ങളില്
വെള്ളി വെളിച്ചത്തിന്റെ
ഒരിടക്കാലം
കണ്ണടയ്ക്കുമ്പോള്
തെളിയുന്നതും
തുറക്കുമ്പോള്
മങ്ങുന്നതുമായ
ഒരു ശലഭജീവിതം
ശലഭം നിദ്രയിലാണ്ടു
കൊക്കൂണിന്റെ നിറം
പഴയതിലും
കരുവാളിച്ചിരുന്നു
പുഴുവിന് പഴയ
ചുറുചുറുക്കില്ല
മുട്ട ആരും കാണാതെ
പാണലിലയുടെ
അടിയില് നിന്നും
ചെങ്കല്ലിന്റെ കുഴിയിലെ
ഒരിറ്റു വെള്ളത്തിലേക്ക്
അടര്ന്നു വീണു
Well written
ReplyDeleteഎത്ര കുടഞ്ഞിട്ടും
ReplyDeleteവിട്ടു പോകാതെ
മനസ്സില് കറയായി
ഒരോര്മ്മ . കവിത നന്നായി
nice poem, congrats
ReplyDeleteസൗകര്യം പോലെ വിട്ടുപോകാത്ത അടയാളങ്ങളൊക്കെ കറയാണ്.
ReplyDelete